Bewustzijn en zelfbewustzijn

Elke persoon heeft zijn eigen interne model van de omringende wereld en in de psychologie wordt het bewustzijn genoemd, en de interesse in het eigen zelf, dat lange tijd het onderwerp van aandacht van psychologen is geweest, wordt zelfbewustzijn genoemd.

De definitie van bewustzijn en zelfgewaarzijn in de psychologie

Is het je ooit opgevallen dat wanneer je een boek leest en de plot ingaat, je niet merkt hoe je woorden waarneemt, pagina's omkeert? Op dit moment weerspiegelt de psyche wat in het werk wordt beschreven. Vanuit een psychologisch oogpunt ben je in de boekwereld, zijn realiteit. Maar stel je voor dat op dit moment de telefoon overgaat. Op dat moment wordt het bewustzijn ingeschakeld: het is een leesbaar boek, een innerlijk "ik". Het resultaat is dat je je realiseert dat het huis, het boek, de stoel waarop je zit - dit alles bestaat objectief, en wat de aanleiding vormde (emoties, gevoelens, indrukken) was subjectief. Uitgaande van dit is bewustzijn de acceptatie van de realiteit, ongeacht het bestaande wezen.

Het is de moeite waard om op te merken dat bewustzijn werkt zolang iemand iets leert, iets weet. Dit gaat zo door totdat de verworven vaardigheden niet tot automatisme zijn gebracht. Anders zal het u storen. Bijvoorbeeld, een professionele pianist, die nadenkt over waar de noot "naar" zich bevindt, vervalt noodzakelijkerwijs.

Als we het hebben over zelfgewaarzijn, dan is het in de psychologie de som van verschillende processen van psychische aard, waardoor een persoon in staat is zichzelf als een subject van de werkelijkheid te realiseren. De representaties van elke persoon over zichzelf komen overeen met wat gewoonlijk het "beeld van de" ik wordt genoemd. Het meest interessante is dat eenieder van ons een oneindig aantal van dergelijke beelden heeft ("Hoe ik mezelf waarneem", "Hoe zien mensen mij", "Wat ik werkelijk ben", etc.)

Relatie tussen zelfbewustzijn en bewustzijn

Bewustzijn en zelfbewustzijn van de persoon botsen, eerst en vooral wanneer een persoon begint te studeren, analyseert bepaalde verschijnselen van zijn eigen bewustzijn. In de psychologie is dit een weerspiegeling. Door hier gebruik van te maken, houdt het individu zich bezig met zelfkennis, waarbij hij zijn eigen gedrag, gevoelens, emoties en capaciteiten blootstelt aan een oppervlakkige of zorgvuldige analyse.

Als we het hebben over de vorming van reflectie, begint het al op schoolleeftijd, het meest actief gemanifesteerd in de adolescentie. Dus wanneer iemand de vraag stelt "Wie ben ik?", Activeert hij zijn innerlijke zelfbewustzijn en in de analyse van de werkelijkheid manifesteert zijn plaats daarin zich in het bewustzijn van het individu.