Reactieve depressie

Reactieve depressie is een van de klinische manifestaties van reactieve psychose. Het ontwikkelt zich op basis van acute stress geassocieerd met sterke emotionele schokken met een negatief karakter, bijvoorbeeld, terugtrekking uit het leven van geliefden, crisissituaties in financiële en professionele sferen, natuurrampen, etc.

Het belangrijkste kenmerk van reactieve depressie is dat een persoon volledig gefixeerd is op wat er is gebeurd, hij scrollt steeds weer in het hoofd van deze gebeurtenissen en kan zich niet op iets anders concentreren. Alles wat is gebeurd, wordt een onderwerp van obsessie voor hem. De patiënt ervaart voortdurende depressie, sluit vaak zichzelf, huilt, weigert te eten en slaapt niet goed. In een droom ziet hij dezelfde omstandigheden die hem stress veroorzaakten en hij ontwikkelt de angst voor nachtmerries, daarom probeert hij de slaap helemaal op te geven, wat op zijn beurt kan leiden tot ernstige storingen in het werk van het zenuwstelsel en het verschijnen van hallucinaties.

Symptomen van reactieve depressie

Vaak leidt een reactieve depressie, waarvan de symptomen enige tijd na de tragedie verschijnen, tot het feit dat iemand alles bouwt wat in een bepaalde sekte is gebeurd, waardoor herinneringen eraan worden omgezet in een betekenis van verder bestaan ​​en in verband met deze gebeurtenissen al zijn latere gedrag, van kledingkeuze en eindigend met dagelijkse routine.

Het kan ook voorkomen dat de arme man eerst leeft, alsof hij op de automatische piloot staat, en dan met name acute gevallen kan er in zijn geest een substitutie van de realiteit zijn. Hij kan bijvoorbeeld zeggen dat zijn overleden geliefde helemaal niet is gestorven, maar korte tijd is weggegaan en zeer gewelddadig zal reageren als hij hem probeert te overtuigen. Ontwikkelt de zogenaamde psychogene depressie, waarvan de wortels soms verborgen zijn in de genetische aanleg van een persoon voor schizofrenie . In feite zijn zowel reactieve als psychogene depressie twee takken van dezelfde boom en hebben in principe dezelfde predisponerende factoren.

In het geval van de diagnose van reactieve depressie, dient de patiënt uitsluitend medisch te worden behandeld met antipsychotica en onder strikt toezicht van de behandelende arts.