Psychologie van conflict

In de psychologie wordt een term als conflict gebruikt om een ​​van de soorten interacties tussen mensen te beschrijven. Het stelt je in staat om de tegenstellingen die ontstaan ​​tijdens communicatie en contact weer te geven, om spanning in relaties te laten zien, om de motieven en interesses van mensen te onthullen.

De psychologie van conflicten en manieren om het op te lossen

Er zijn verschillende strategieën die gebaseerd zijn op acties van tegenstanders tijdens conflictsituaties. Ze verschillen in het principe van actie en resultaat.

Psychologie van conflictoplossing:

  1. Rivaliteit . In dit geval leggen tegenstanders hun eigen mening en de beslissing van de situatie op. Gebruik deze optie als de voorgestelde mening constructief is of als het verkregen resultaat gunstig is voor een grote groep mensen. Gewoonlijk wordt rivaliteit gebruikt in situaties waar er geen tijd is voor langdurige discussies of er een grote kans bestaat dat er betreurenswaardige gevolgen zijn.
  2. Compromis . Dit scenario wordt gebruikt wanneer de partijen in het conflict bereid zijn om gedeeltelijke concessies te doen, bijvoorbeeld om een ​​deel van hun eisen te laten vallen en bepaalde claims van de andere partij te erkennen. In de psychologie wordt gesteld dat conflicten op het werk, het gezin en in andere collectieven worden opgelost door compromissen in het geval dat er een inzicht bestaat dat de rivaal praktisch dezelfde kansen heeft of dat ze wederzijds exclusieve interesses hebben. Een andere persoon sluit een compromis wanneer het risico bestaat dat alles wat is, verloren gaat.
  3. Toewijzingen . In dit geval verlaat een van de tegenstanders vrijwillig zijn eigen positie. Het kan worden gemotiveerd door verschillende motieven, bijvoorbeeld begrip van hun ongerechtigheid, de wens om relaties te bewaren, aanzienlijke schade aan het conflict, of de lichtzinnige aard van het probleem. De partijen bij conflicten concessies doen wanneer er druk van een derde partij is.
  4. Zorg . Deze optie wordt gekozen door de deelnemers aan het conflict wanneer zij met minimale verliezen uit de situatie willen komen. In dit geval is het beter om niet over de beslissing te praten, maar over het uitsterven van het conflict.