Eosinofielen zijn cellen die zich in het bloed bevinden. Ze voeren een beschermende functie uit en maken deel uit van de leukocytenformule. In sommige gevallen kan een bloedonderzoek aantonen dat het tellen van eosinofielen niet normaal is. Wat betekent dit en waar hangt het van af?
Norm van eosinophil-gehalte
Eosinofielen zijn niet-delende granulocyten. Ze worden 3-4 dagen gevormd uit de stamcel van het beenmerg. Als ze vrijkomen, circuleren eosinofielen vrijelijk in het bloed en vervolgens in de huid, het maagdarmkanaal of de longen. De duur van hun leven is 10-14 dagen. Het is erg belangrijk dat de inhoud van eosinofielen bij vrouwen en mannen normaal is, omdat de volwaardige activiteit van het organisme hiervan afhangt. In het bijzonder vernietigen ze helminten en absorberen ze vreemde cellen of deeltjes.
Om te zien of de inhoud van eosinofielen normaal is, voeren ze een algemene bloedtest uit. De normale waarde ligt tussen 0,5 en 5%. Om het aantal eosinofielen te weten, moet vroeg in de ochtend bloed worden afgenomen. Het is raadzaam om hiervoor geen zware lichamelijke oefeningen te doen en geen voedsel te eten. Het wordt niet aanbevolen bloed te doneren voor laboratoriumtesten:
- met nerveuze spanning;
- tijdens de menstruatie;
- onder stress.
Het is ook normaal om eosinofielen te bepalen door een uitstrijkje uit de neus te halen. Meestal wordt een dergelijke studie uitgevoerd als er een vermoeden bestaat van een toename van het gehalte van deze cellen, omdat hun concentratie in sputum en slijm uit de nasopharynx minimaal zou moeten zijn. Bovendien vertoont deze analyse bijna nooit valse resultaten en kunt u deze onder alle omstandigheden overgeven.
Afname van eosinofielen in het bloed
De aandoening, wanneer de hoeveelheid eosinofielen in het bloed lager is dan normaal, wordt eosinopenie genoemd. Hun afname suggereert dat er een afname was in de weerstand van het lichaam tegen omgevingsfactoren. Kort gezegd wordt eosinopenie waargenomen bij sommige infectieziekten:
- sepsis;
- dysenterie;
- buiktyfus;
- difterie;
- peritonitis ;
- longontsteking.
Acute ontstekingsprocessen kunnen gepaard gaan met het volledig verdwijnen van eosinofielen in het bloed. Ook deze toestand kan zijn:
- na een sterke fysieke belasting;
- tijdens de behandeling met corticosteroïden (bijv. Cortison of Prednison);
- met irritatie van de bijnierschors;
- na een operatie of verwonding;
- met irritatie van het zenuwstelsel.
Bovendien daalt het aantal eosinofielen onder de norm met intoxicatie van exogene en endogene oorsprong (bijvoorbeeld bij acute hemolyse, porfyrie, uremisch of diabetisch coma), tijdens rillingen, epileptische aanvallen of ernstige krampen in verschillende soorten.
Verhoogde eosinofilie in het bloed
Als de hoeveelheid eosinofielen in het bloed of in het neusslijmvlies hoger is dan normaal, is dit eosinofilie. Deze aandoening wordt waargenomen bij ziekten die gepaard gaan met allergische processen. Onder hen:
- bronchiale astma;
- serumziekte;
- netelroos;
- hooikoorts of angio-oedeem.
Ook komt eosinofilie voor bij ziekten veroorzaakt door parasieten. Dit zijn:
- trichinose ;
- giardiase;
- hydatid ziekte;
- bothriocephaliasis;
- malaria.
Het aantal eosinofielen boven de norm kan wijzen op:
- bindweefselziekten;
- systemische vasculitis (reumatoïde artritis, nodulaire periarteritis, systemische lupus erythematosus);
- huidziekten (eczeem, dermatitis, cutane puisten, pemphigus);
- bloedziekten (erythremie, lymfogranulomatose, chronische myeloïde leukemie).
Om het aantal eosinofielen te normaliseren, moet de oorzaak worden vastgesteld, waardoor het niveau is verlaagd of verhoogd. Hiervoor moet je een uitgebreid onderzoek ondergaan.