Het gezin zou volgens de kanunniken een belangrijke rol moeten spelen in de ontwikkeling van het kind. In de praktijk krijgen kinderen echter ver van alle gezinnen de noodzakelijke voorwaarden voor volledige fysieke, mentale en spirituele ontwikkeling. Dit betreft niet alleen de gezinnen die als ongunstig worden erkend. Het gezin, door volwassenen als goed beschouwd, kan niet op de ogen van het kind lijken. Over hoe het kind het kind waarneemt en over de problemen die er zijn in de opvoeding van kinderen van vandaag, zullen we verder vertellen.
Heeft een kind een gezin nodig?
Volgens het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind heeft elk kind recht op een gezin. Het gezin is verplicht om voor het kind alle voorwaarden te scheppen voor de ontwikkeling van zijn capaciteiten, om zijn behoeften te waarborgen, om zijn mening te respecteren en niet om het kind bloot te stellen aan uitbuiting en discriminatie.
In slecht functionerende gezinnen worden kinderen niet in de gelegenheid gesteld om hun rechten uit te oefenen. Niet alle kansen voor een goede ontwikkeling worden ontvangen door kinderen die in eenoudergezinnen wonen, waar de overgebleven ouder meer aandacht moet besteden aan financiële steun voor het kind.
Het komt ook voor dat in goed gesitueerde gezinnen het kind ook geen volwaardige intellectuele ontwikkeling ontvangt.
Autoritair onderwijs en constante monitoring hebben niet de beste impact op de ontwikkeling van het kind in het gezin. Als het kind van nature een leider is, zal hij zich wanhopig verzetten en het resultaat zal zijn nervositeit, angst, twijfel aan zichzelf, enzovoort zijn. Als de constante controle wordt uitgedrukt in een hyperope, wordt het kind zwakzinnig, wispelturig en afhankelijk van zijn ouders, niet in staat zelfstandig beslissingen te nemen en te begrijpen wat er met hem gebeurt.
In een welvarend gezin is de communicatie met het kind mogelijk niet op het juiste niveau. Ouders betalen dit aspect van aandacht niet op grond van hun baan of opleiding, maar geven het kind praktisch aan zichzelf. Aan de ene kant heeft het kind de mogelijkheid om de verbeeldingskracht en het zelfverstaan van de wereld te ontwikkelen, maar aan de andere kant groeit hij op met het gevoel dat hij niet geliefd is. Hij kan vervreemd raken en onverschillig staan tegenover de manifestaties van emoties in andere mensen.
Soms schrijven ouders, terwijl ze hun kind naar de tuin en naar school brengen, het op weg naar talloze mokken en secties. Aan de ene kant is het goed voor de ontwikkeling van het kind, maar het is onmogelijk om al zijn tijd te vullen. Om als een harmonieus persoon op te groeien, is het belangrijk dat hij tijd doorbrengt met zijn ouders in gezamenlijke games, lessen en eenvoudige communicatie. In de kringen, tuinen en school zal het kind niet in staat zijn om de noodzakelijke ouderlijke zorg en ondersteuning te bieden.
De invloed van het gezin op de ontwikkeling van het kind
Het belang van het gezin in het leven van het kind is kolossaal: het gezin fungeert als een instelling voor de socialisatie van het kind. In dit opzicht moeten ouders de opvoeding van hun kinderen goed benaderen. De problemen van de opvoeding van kinderen die worden geconfronteerd in moderne gezinnen veroorzaken veel debatten bij de kant van opvoeders en psychologen. Tegelijkertijd zijn er een paar strikte punten waar ouders zich aan moeten houden zodat iedereen in de familie zich op hun gemak kan voelen, en het kind alles kan krijgen wat nodig is voor zijn ontwikkeling.
Op jongere leeftijd moeten ouders tijdens het spel aandacht schenken aan het kind, het richten, maar strikte controle over de uitvoering van bepaalde acties is niet nodig. Het is noodzakelijk om ruimte te laten voor onafhankelijke kennis, begrip
Men moet ook de esthetische opvoeding van kinderen in het gezin onthouden. Om het kind vertrouwd te maken met de wereld van het mooie en spirituele zouden de ouders moeten zijn. Het is belangrijk om niet alleen het kind vertrouwd te maken met de werken van anderen, maar ook om hem de kans te geven om te proberen modelleren, tekenen, zingen, enz.
Naarmate het kind ouder wordt, is het net zo belangrijk om hem de gelegenheid te geven om zijn eigen beslissingen te nemen en zich te ontwikkelen in datgene wat voor hem interessant is. Tegelijkertijd kan men het kind niet alleen laten met zijn problemen en angsten. Hij moet altijd weten en voelen dat als hij niet slaagt, er naast hem een volwassene zal zijn die hem zal ondersteunen en helpen.