Barbaris - groeit

Het geslacht van Berberisfamilie omvat vele variëteiten van bladverliezende en groenblijvende struiken. Ze zijn decoratief op verschillende tijden van het seizoen. Kleine gouden of oranjerode geurige bloemen, verzameld in een borstel, zijn uitstekende honing. In de periode van vruchtvorming, is een verscheidenheid aan bessen mooi in vorm en kleur, en elegante herfst gekleurde bladeren perfect sieren de tuin. Laag gegroeid soorten berberis worden gebruikt in stoepranden, op de berg Alpine, en hoge degenen zijn meer geschikt voor groeps- en enkele plantages. Omdat berberis een stekelige struik is, wordt het vaak gebruikt in heggen , zowel voor decoratie als gewoon in plaats van hek om te beschermen tegen ongenode gasten. Om een haag uit berberis te laten groeien , heb je een flink aantal plantstruiken nodig om te planten.

Berberis planten

Berberis groeit door stekken, wortelknollen, deling van struiken, en ook door zaden. Het kweken van berberis van zaden is echter een zeer lang proces, veel sneller om het op een vegetatieve manier uit een volwassen struik te reproduceren. Als je nog steeds berberis van zaden wilt maken, moet je bedenken dat de zaadhuid erg hard is, dus je moet ze eerst weerstaan ​​in zand of veen (stratificeren) bij een temperatuur van +5 graden gedurende 2-5 maanden. Als je de Berberisf in de herfst zaait, direct nadat de zaden van de bessen zijn afgenomen, zullen ze in de bodem een ​​natuurlijke gelaagdheid passeren. In de zomer zullen de zaden vriendschappelijke scheuten geven. Nadat ze op twee echte vellen zijn verschenen, moet de beplanting worden uitgedund. Zaailingen groeien twee jaar lang op één plaats, daarna moeten ze worden overgeplant naar een vaste plaats.

Berberis houdt van een lichte plek in de tuin, hoewel ze penitucra tolereert. Als je het echter in de schaduw plant, zal het helemaal geen vrucht dragen. Voor een haag moet de plant 1 meter van elkaar worden geplant en als het een enkele plant is, moet de afstand tot andere planten minstens twee meter zijn.

De grond voor het planten van berberis moet worden bemest en goed gedraineerd, zodat er geen stagnatie van water is, dan zal de zorg ervoor ongecompliceerd zijn. Voordat zaailingen van berberis in de herfst worden geplant, moet de grond tot een diepte van 60 cm worden uitgegraven, ontdaan van onkruid. Voor een haag is het nodig om een ​​greppel uit te graven. In de plantgaten valt eerst een vruchtbare grondlaag in slaap en dan introduceren we kunstmest: organisch, kaliumzout, superfosfaat. Dat de wortels van de zaailing niet in contact komen met de meststof, moet goed vermengd zijn met de grond. Als de grond zuur is, moet as of kalk aan de put worden toegevoegd. Dan planten we een zaailing, verspreiden we al zijn wortels, vallen in slaap met aarde en verdichten hem goed. Vervolgens water, mulch turf of humus en snij scheuten tot 3-4 ontwikkelde nieren.

Zorgen voor berberis

De struik is droogtebestendig en pretentieloos in de zorg. Daarom is de zorg voor berberis in het droge seizoen geregeld water geven, onkruid wieden en het land rond de struiken losmaken. Het is ook noodzakelijk om oude scheuten te trimmen. In de lente, voordat de knoppen beginnen te ontluiken, is het noodzakelijk om alle zwakke en zieke scheuten af ​​te snijden en in de plaats zullen er spoedig vele nieuwe groeien. Eenmaal in de 2-3 jaar kun je berberis met stikstofhoudende meststoffen (in het voorjaar) en fosforzuur (in de herfst) voeren. In de winter moeten jonge planten bedekt zijn met lapnik of film.

Volwassen struiken van berberis zijn overvloedig en dragen regelmatig vruchten. Een andere naam voor Berberisfamilie is karamel: de vruchten lijken erg op deze zoetzure snoepjes. Deze zeer nuttige bessen worden gebruikt voor huisbereidingen, het koken van pilaf, het kruiden van vlees. Eetbaar in berberis, zelfs bladeren die smaken als zuring.

Het kweken van berberis en het verzorgen ervan levert je zowel plezier als voordeel op.