Theorie van cognitieve dissonantie

Cognitieve dissonantie bepaalt de toestand van het individu, gekenmerkt door inconsistentie en tegenstrijdige opvattingen, overtuigingen, attitudes en externe omstandigheden. De auteur van de theorie en het concept van cognitieve dissonantie is L. Festinger. Deze lering is gebaseerd op het verlangen van de persoon naar een staat van mentale troost. Alleen door het pad te volgen om de doelen en successen te bereiken, krijgt men voldoening uit het leven. Dissonantie is een staat van intern ongemak, veroorzaakt door tegenstellingen tussen de aanhoudende ideeën van het individu en nieuwe feiten of omstandigheden. Deze sensatie veroorzaakt de wens om het kennisproces te stimuleren om de waarheid van de nieuwe informatie te verzekeren. De theorie van cognitieve dissonantie Festingera verklaart de conflictsituaties die ontstonden in het cognitieve systeem van een enkele persoon. De belangrijkste tegengestelde opvattingen in de geest van een persoon zijn religieuze, ideologische, waarde-, emotionele en andere discrepanties.

Oorzaken van dissonantie

Deze situatie kan om de volgende redenen optreden:

De moderne psychologie bestudeert de staat van cognitieve dissonantie om de staat van interne inconsistentie die ontstaat bij een individu of een groep mensen uit te leggen en te bestuderen. Het individu, dat een bepaalde levenservaring heeft vergaard, moet er volgens hem tegen optreden veranderde omstandigheden. Dit veroorzaakt een onaangenaam gevoel. Om dit gevoel te verzwakken, compromitteert een persoon en tracht hij het interne conflict glad te strijken.

Een voorbeeld van cognitieve dissonantie kan elke situatie zijn die iemands plannen heeft veranderd. Bijvoorbeeld: iemand besloot de stad uit te gaan voor een picknick. Voordat hij naar buiten ging, zag hij dat het regende. De man verwachtte geen neerslag, de omstandigheden van zijn reis zijn veranderd. Regen is dus een bron van cognitieve dissonantie geworden.

Het is begrijpelijk dat iedereen de dissonantie wil verminderen en, indien mogelijk, helemaal wil elimineren. Dit kan op drie manieren worden bereikt: door je gedragselement te veranderen, door de cognitieve elementen van externe factoren te veranderen, of door nieuwe cognitieve elementen in je levenservaring te introduceren.