- Adres: 1000 Brussel, België
- Hoogte: 61 centimeter
- Materialen: brons
- Gemaakt door: 1618
- Auteur: Jerome Dykesnais
De "Manneken Pis" is een symbool van Brussel en misschien wel het meest beroemde gezicht niet alleen van de Belgische hoofdstad, maar van de hele staat.
Meer over de fontein
Cijfers van de "pissende jongen" in de stad zijn overal zonder overdrijving te zien: op ansichtkaarten en reclameboekjes, in etalages en cafés. Hij is een deelnemer aan bijna alle feestelijke gebeurtenissen in de stad. Vaak tijdens de vieringen, "pisst de jongen" niet met water, maar met wijn of bier. Hij neemt ook deel aan politieke acties: bijvoorbeeld op initiatief van de organisatie "Artsen Zonder Grenzen", die de aandacht wilden vestigen op de problemen van melktekorten in Afrikaanse landen (namelijk melk is het hoofdvoedsel), de jongen, gekleed in het kostuum van een Afrikaanse boer, "urinated "Niet door water, maar door melk.
Fontein "Manneken Pis" werd in 1619 geïnstalleerd, ter vervanging van een andere figuur - een steen waarvan wordt aangenomen dat deze in de vijftiende eeuw bestond. De "groei" van Julien (zoals de Belgen de jongen noemen) is slechts 61 cm en het gewicht is 17 kg. De auteur is de beeldhouwer Jerome Duchenois. Het originele "Manneken Pis" versierde Brussel van 1619 tot 1745; in 1745, tijdens de oorlog om de Oostenrijkse nalatenschap, werd hij door de Britse soldaten meegenomen en vervolgens naar zijn plaats teruggebracht, in 1817 - door de Fransman gestolen en opnieuw teruggebracht. Daarna was het beeldje herhaaldelijk verloren en was het de laatste keer dat het al in de vorige eeuw in 1965 werd gestolen en in het stadskanaal in tweeën werd gezaagd. In 2015 voerde een groep wetenschappers van de Vrije Universiteit van Brussel een verificatie uit van de authenticiteit van het monument voor de pissende jongen. De resultaten van de verificatie zijn nog niet bekend bij het publiek. Kopieën van het beeld "Manneken Pis" zijn in Frankrijk, in Spanje, in Japan en zelfs in de Democratische Republiek Congo.
Kleren voor de pissende jongen
In 1698, de keurvorst van Beieren, Maximiliaan Emmanuel II, een geschenk aan de Man of Pisces: hij presenteerde een uniform. Sindsdien is er een traditie ontstaan om op het beeld een verscheidenheid aan outfits te zetten: nationale kleding van verschillende volkeren, kostuums van echte historische figuren en zelfs carnavalskostuums. De jongen had een kans om een Mexicaan en een Oekraïener, een Japanner en een Georgiër, een duiker en een kok, een voetballer, graaf Dracula en Obelix en vele anderen te bezoeken. Soms verbeeldt "Manneken Pis" echte historische persoonlijkheden - bijvoorbeeld, Wolfgang Amadeus Mozart, Nelson Mandela, Christopher Columbus.
In totaal zijn er ongeveer duizend kleding van Written Man, en sommige zijn te zien in het Museum van de Stad Brussel. "Hij verandert kleding" 36 keer per jaar, en alle outfits worden opgehaald en gemaakt door de officiële "persoonlijke dressoir". De "tijdschema", volgens welke de jongen is veranderd door outfits, is te zien op het bord naast de fontein. "Dressingceremonie" wordt zeer plechtig gehouden, vaak in aanwezigheid van functionarissen en vergezeld door een orkest.
| | |
| | |
"Vriendin" en "bastaard"
Naast het Manneken Pis is er ook een fontein in Brussel met een pissende meid - Jeanneke Pis. Het is nog geen "visitekaartje" van de hoofdstad geworden en het is begrijpelijk: de "vriendin" van Manneken Pis is nog erg jong, de fontein van de beeldhouwer Denis-Adrien Deburbi werd pas in 1987 geïnstalleerd. Gelegen Jeanneke Pis ten noordoosten van de Grote Markt , ongeveer driehonderd meter, in de Impasse de la Fidelité - de doodlopende weg van Fidelity. Iets meer dan een halve kilometer is alweer een "pissing" -standbeeld waard - een beeld van de hond Zinneke Pis, alleen ze piest "voor de lol": in dit geval is het gewoon een standbeeld, geen fontein. De auteur van dit werk, gelegen op de hoek van de Rue du Vieux Marché aux Grains en de Rue des Chartreux, is de Vlaamse beeldhouwer Tom Franzen.
| | |
Hoe kom je bij de fontein?
Manneken Pis ligt in het centrum van Brussel, op de hoek van de Rue de l'Étuve (Stoofstraat, Bannaya) en de Rue du Chêne (Eikstraat, vertaald als Eik). Van de beroemde Grote Markt moet je naar links, en na 300 meter passeert, zie je een fontein.
| | |
