God van de aarde in het oude Egypte

In de programma's van moderne scholen en instellingen wordt meestal voorgesteld om de oude Griekse mythologie te bestuderen, en in sommige gevallen - de Romeinse mythologie. Egyptische mythen zijn niet zo bekend, waarom vragen over hen vaak de basis vormen voor intellectuele spelletjes, kruiswoordpuzzels en puzzels. We zullen dieper ingaan op de vraag wie de god van de aarde was in het oude Egypte.

Egyptische god van de aarde: basisgegevens

De god van de aarde werd Geb genoemd door de Egyptenaren - de zoon van twee andere goden: Shu (Heer van de Lucht) en Tefnut (godin van het vocht). Het is ook bekend dat de ziel van Hebe werd belichaamd in nog een andere godheid, de Heer van de vruchtbaarheid van Hnum. Bovendien had de god van het land kinderen - Seth, Osiris, Nephthys en Isis.

De Egyptenaren vertegenwoordigden deze god in het beeld van een oude, respectabele, rijke man met een kroon op zijn hoofd. Soms werd de kroon echter vervangen door een eend - omdat dit een directe vertaling is van de hiëroglief, die staat voor zijn naam.

Hij kreeg onder andere de bescherming van alle doden. Dit maakte zijn imago niet somber - men geloofde dat hij mensen bescherming biedt tegen slangen en de vruchtbaarheid van landen bevordert, en daarom de persoon steunt.

Kenmerken van mythen over de god van de aarde in Egypte

Geb verwijst naar chtonische godheden, dat zijn degenen die de krachten van de onderwereld zijn, maar tegelijkertijd een zogenaamde transcendentale oorsprong hebben. In de oudheid waren het zulke goden die de hoofdrol speelden, totdat ze uiteindelijk werden vervangen door de cultus van godheden van de zon en de lucht.

Geb was in de regel een deelnemer aan de actie, beschreven in kosmogonische mythen - dat wil zeggen, zij die vertelden over het mysterie van de schepping van de wereld. In de regel hebben ze een vergelijkbare structuur: eerst worden ze verteld over de leegte en chaos, over hoe de vrije elementen interageerden en hoe de ordelijke wereld hieruit voortkwam. Een van de beroemdste kosmogonische mythen is bijvoorbeeld dat zodra Geb onafscheidelijk was van de godin van de hemel Noot totdat de god van de lucht Shi tussen hen verscheen.