Een compliment maken en er correct op reageren is soms behoorlijk moeilijk. Maar hoe zit het dan met de kritiek? Vooral met haar soort, zoals constructieve kritiek? Immers, om een adequaat antwoord op uw woorden te krijgen, moet u zich eerst correct uitspreken, zodat een persoon u niet ziet als een agressor, maar als een adviseur.
Laten we eerst de basis van constructieve kritiek bekijken. Wat is de essentie en verschillen van destructief. Constructieve kritiek is commentaar op elk onderwerp (werk, kleding, gedrag, enz.) Dat je gesprekspartner met je ijzeren argumenten maakt. Dat wil zeggen, de opmerking is niet uitgevonden en wordt niet uit je hoofd gehaald. Tegelijkertijd kunt u elk gesproken woord argumenteren en de persoon die u bekritiseert bewijzen. Constructiviteit wordt alleen erkend in de vorm van een dialoog, als je grof en bekritiseerd bent, niet in de gelegenheid bent om een woord tegen de gesprekspartner te zeggen, dan is het dichter bij destructieve kritiek. Simpel gezegd, constructiviteit in kritiek is aanwezig als je je tegenstander op correcte en tactvolle wijze op perfecte fouten richt.
Constructieve kritiek bestaat uit drie hoofdelementen:
- Eerlijke en openstaande woorden in het aangezicht van iemand in wie iets niet bij ons past. Dat wil zeggen, de volledige afwezigheid van hypocrisie, alleen eerlijkheid en alleen openheid.
- Het accepteren van het beeld en begrip van de bekritiseerde persoon met betrekking tot het gespreksonderwerp. Een zachte poging om uit te leggen wat zijn fout precies is.
- Uiteindelijk krijgt u het gewenste resultaat.
Regels voor opbouwende kritiek
- start in elk geval geen gesprek met vreemden. Je kunt alleen in privé kritiseren als niemand anders je kan horen;
- Het is noodzakelijk om naar de gesprekspartner te luisteren, hoe stom je woorden je ook lijken. Bespreek alle mogelijke oplossingen voor het probleem. Geef onnauwkeurigheden en tekortkomingen aan. De mening van uw partner verdient respect voor al uw attitudes tegenover hem;
- trakteer uzelf spaarzaam op de trots van uw gesprekspartner. De toon van het gesprek zou kalm en zelfverzekerd moeten zijn, zonder te schreeuwen en te beledigen;
- om de gesprekspartner te loven voor zijn succes, en pas dan geleidelijk aan naar de aanduiding van zijn gebreken te gaan;
- Leg je standpunt niet op. Uitspreken is noodzakelijk in de loop van de discussie over de ontstane situatie;
- Kritiek op de partner, focus op de fouten die je hebt gemaakt, zinspelen op het feit dat niemand perfect is;
- Druk niet op psychologisch. Tip op mogelijke manieren om uit deze situatie te komen;
- Bekritiseer de persoonlijkheid van een persoon niet. Het gesprek gaat tenslotte niet over zijn karakter als geheel, maar over de perfecte daad.
De kunst van constructieve kritiek is om de bekritiseerde persoon niet tegen zichzelf aan te passen. Geef niet de kans om agressie en vijandigheid tegenover u te tonen. Je doel is immers niet om jezelf tot een wraakgierige vijand te maken, maar om aan een persoon uit te leggen wat zijn belangrijkste fout is. In dit geval stelt u geen doel om de gesprekspartner te vernederen,
De psychologie van constructieve kritiek benadrukt het belang en de noodzaak ervan in het dagelijks leven. In geen enkele van de belangrijkste levenssferen is het onmogelijk om zonder opbouwende kritiek te doen. Het bespreken en oplossen van dringende problemen op een kalme, constructieve manier met wederzijds respect is een beweging op, een nieuw niveau in het spel genaamd leven.