Heroïne wordt als een van de gevaarlijkste geneesmiddelen van onze tijd beschouwd. Deze plaag is niet alleen voor wetshandhavingsinstanties en drugsafdelingen, maar ook een echte plaag voor honderdduizenden mensen die "op hem gaan zitten", evenals voor hun familieleden en vrienden. Heroïneverslaving is een verschrikkelijk ongeluk, omdat er geen tegengif voor is, en het is erg moeilijk om zo'n drugsverslaafde te behandelen. De "dosis" wordt tenslotte de betekenis van zijn leven en de persoonlijkheid verdwijnt. In feite houdt een persoon in de letterlijke zin van het woord op te bestaan.
Tekenen van heroïneverslaving
Het feit dat een persoon drugs gebruikt, kunt u ontdekken door hem gewoon zorgvuldig te bekijken. Vermoedens moeten leiden tot scherpe stemmingswisselingen, depressief gebrek aan eetlust, gedragsveranderingen. De juiste symptomen van de heroïneverslaving zijn de volgende:
- een constant dragen van kleding met een lange mouw, zelfs in de hitte, om de sporen van injecties op de handen te verbergen;
- een persoon verandert zijn karakter volledig , hij lijkt vreemd;
- er is apathie en gebrek aan interesse in alles, constante slaperigheid en onverschilligheid;
- afwezige "niet-ziende" weergave, constant vernauwde pupillen, zelfs in geval van onvoldoende verlichting, hoewel ze bij gezonde mensen meestal uitbreiden;
- periodieke slechte gezondheidstoestand - tijdens de pech door gebrek aan een "dosis";
- de constante behoefte aan geld, de geneigdheid om te stelen, waardevolle spullen uit het huis halen, misschien zelfs naar de politie rijden over kleine diefstallen.
Gevolgen van heroïneverslaving
Zoals hierboven opgemerkt, is het meest verschrikkelijke ding de complete desintegratie van het individu . Dit omvat niet alleen antisociaal gedrag, maar ook de opkomst van gevaarlijke ziekten, zoals HIV en AIDS of chronische pathologieën van het hart, de lever, het zenuwstelsel, psychische stoornissen. Heroïneverslaafden leven niet
Behandeling van heroïneverslaving
Om van heroïneverslaving af te komen is het alleen mogelijk met de hulp van specialisten in het revalidatiecentrum. De behandeling is complex, het duurt niet minder dan zes maanden, en dan staat de verslaafde al heel lang onder toezicht. In het eerste stadium wordt ontgifting uitgevoerd om pijn te verlichten door "te breken", waarna psychologen met patiënten werken om de interesse voor het leven te herstellen en daarin een andere betekenis te vinden, naast narcotische euforie.