Antilichamen tegen schildklierperoxidase

Schildklierperoxidase is een enzym dat betrokken is bij het productieproces van schildklierhormonen en wordt geassocieerd met de productie van een actieve vorm van jodium. Antilichamen tegen schildklierperoxidase zijn verbindingen die door het immuunsysteem worden geproduceerd in verschillende functiestoornissen, waarbij de lichaamscellen als vreemd worden waargenomen.

Analyse voor antilichamen tegen schildklierperoxidase

De bloedtest voor het gehalte aan antistoffen tegen schildklierperoxidase is een zeer nauwkeurige methode voor het diagnosticeren van auto-immuunziekten van de schildklier. Wijs een dergelijke analyse toe als u een auto-immuunziekte vermoedt of om de oorzaak van de gedetecteerde hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie vast te stellen. Ook kan het worden aanbevolen bij een gestage toename van de klier of de chronische ontsteking. Met de dreiging van miskraam en vrouwelijke onvruchtbaarheid onthult deze studie provocerende factoren.

De redenen dat antilichamen tegen schildklierperoxidase verhoogd zijn

De norm van antilichamen tegen schildklierperoxidase hangt af van de gebruikte methode, evenals de meeteenheden, daarom kunnen in verschillende instellingen de grenzen van de normale waarden verschillen. Als het resultaat significant hoger is dan de norm, heeft de patiënt waarschijnlijk de volgende ziekten:

Ook kan de overmaat van de norm van de onderzochte stoffen worden waargenomen bij auto-immuunziekten van andere organen, bijvoorbeeld:

Soms zijn antilichamen tegen schildklierperoxidase bij onduidelijke redenen verhoogd bij gezonde mensen. Daarom wordt deze analyse nooit afzonderlijk beschouwd, maar vergeleken met de resultaten van analyses voor schildklier- en schildklierstimulerende hormonen. Tegelijkertijd het klinische beeld, klachten van de patiënt, gegevens van instrumentele onderzoeken shchitovidki worden beschouwd.

Wat als de antistoffen tegen schildklierperoxidase verhoogd zijn?

Als wordt vastgesteld dat antilichamen tegen schildklierperoxidase zijn opgewekt in het bloed van de patiënt, wordt behandeling aanbevolen in overeenstemming met de diagnose, wanneer andere analyses en onderzoeken in aanmerking worden genomen. In sommige gevallen wordt hormoontherapie voorgeschreven, waarbij jodium of andere medicijnen worden gebruikt. En soms zijn alleen patiëntbewaking en regelmatige analyse vereist.