Stotteren bij volwassenen is een nogal frequent defect in spraak , en geeft de eigenaren in de regel veel problemen. In de regel vindt deze afwijking in de kindertijd plaats en als maatregelen niet onmiddellijk worden genomen, kan deze mogelijk nog lang worden bewaard. Hoe eerder de behandeling van zo'n probleem begint, hoe eerder u positieve resultaten kunt behalen. Het is niet nodig om dit te beschouwen als iets onbereikbaars: Marilyn Monroe, geliefd door iedereen, leed een stotter, maar kon het overwinnen en ongelooflijke hoogten bereiken in haar carrière.
Stotteren: oorzaken
Neurosis-achtige stotteren bestaat uit spraakstoornissen: het tempo, ritme en zachtheid. Deze symptomen ontstaan door de vervorming van individuele geluiden: hun onderbreking, verlenging of herhaling. Over het algemeen zijn dergelijke problemen het gevolg van spierspasmen in het spraakapparaat en stemverstoring, articulatie en ademhaling.
In de regel begint de behandeling van stotteren bij volwassenen met het zoeken naar de oorzaken ervan. Meestal ontwikkelt zich stotteren bij kinderen van 2 tot 5 jaar, wanneer de actieve vorming van de spraakfase. De ziekte gaat vaak gepaard met een bepaald psychotrauma, bijvoorbeeld een sterke schrik . Bovendien kunnen de voorwaarden voor stotteren zijn:
- craniocerebrale trauma;
- vroege mentale ontwikkeling;
- nadelig verloop van de zwangerschap bij de moeder;
- emotionele en mentale stress;
- vertraging in de ontwikkeling van de psyche en spraak;
- verschillende ziekten met hoge temperatuur.
Stotteren is een multi-level stoornis, die de complexiteit van de behandeling bepaalt. Het betreft verstoringen in het werk van het zenuwstelsel, wat leidt tot problemen met het spraakapparaat. Vaak zijn mensen die lijden aan stotteren, merkbaar een algemene spierspanning. Het meest trieste is dat stotteren leidt tot een heleboel andere problemen. Bewust van
Hoe stotteren bij volwassenen te genezen?
Na analyse van de oorzaken en het verloop van de ziekte tijdens een langdurige diagnose, zal de arts de juiste behandeling kunnen voorschrijven. In de regel is een psychiater of een neuroloog hierbij betrokken.
Gewoonlijk schrijven artsen een standaardset medicijnen voor en stoppen daar, maar een dergelijke behandeling geeft weinig effectiviteit. Alleen een systematische aanpak, die meestal wordt toegepast in privéklinieken, in plaats van in openbare klinieken, levert echt schitterende resultaten op.