Rinotracheitis bij katten

Rinotracheitis is een infectieuze virale ziekte die de organen van het gezichtsvermogen en de ademhaling bij katten beïnvloedt. Het virus van rhinotracheitis of het herpesvirus is een relatief onstabiel virus dat 12-18 uur buiten het lichaam van de kat leeft. De bron van de veroorzaker van rhinotracheitis is zieke dieren of dieren die al ziek zijn geweest. Deze laatste kan het virus binnen 8-9 maanden dragen. In de luchtwegen van de kat kan de veroorzaker van de ziekte tot 50 dagen aanhouden.

Het virus kan afscheiden met urine, uitwerpselen, afscheiding uit de ogen, neus of genitaliën. In de natuur vindt infectie het vaakst plaats via geïnfecteerde lucht. Thuis kan dit gebeuren door het gebruik van besmet voer, uit zorgartikelen of door een persoon die in contact is geweest met een ziek dier op straat. De ziekte ontwikkelt zich sneller in verzwakte dieren, met onderkoeling of met oververhitting, met ontoereikende voeding en slechte verzorging.

Symptomen van rhinotracheitis bij katten

Infectieuze rhinotracheïtis bij katten is meestal acuut. Het begin van de ziekte wordt gekenmerkt door een gebrek aan eetlust, een lichte loopneus, een temperatuur die zich snel opbouwt wanneer er overvloedige etterige afscheiding uit de neus en ogen is. Een kat die ziek is, hoest en hees. De slijmvliezen in de mond, farynx, strottenhoofd en neus worden gezwollen en rood. Het zieke dier ademt met zijn mond open, hij heeft kortademigheid. Het is moeilijk voor een kat om zelfs te drinken en te eten.

Als virale rhinotracheïtis bij katten in een chronisch stadium overgaat, kan constipatie optreden. Rinotracheitis kan gecompliceerd zijn door longontsteking, bronchitis, zweren op de huid, trillen van de ledematen. Zwangerschap van katten kan leiden tot abortus of de geboorte van dode kittens.

De diagnose moet worden gesteld door een dierenarts op basis van een visueel onderzoek, evenals laboratoriumtests. Andere ziekten zoals calciviroz en rheovirus van katten moeten worden uitgesloten.

Dan om een ​​rhinotracheitis bij katten te behandelen?

Bevat ziek rhinotracheitis-dier in een schone, warme, maar goed geventileerde ruimte, zonder tocht. Als een behandeling schrijft de arts sulfanilamidepreparaten voor, evenals een breed-spectrum antibioticum om het chronische verloop van de ziekte te vermijden. Om de immuniteit van een zieke kat te verhogen, worden immunomodulatoren gebruikt. Om allergieën bij het nemen van antibiotica te voorkomen, schrijft u antihistaminica voor. Daarnaast moet de inname van vitamine A, B en C worden toegewezen.Tijdens de behandeling van rhinotracheitis bij een kat moet een dieet worden gevolgd. Alle voedsel moet vloeibaar en gepureerd zijn: pap op vlees en visbouillon, rauwe eieren, melk, gekookt rundvlees, vis en gehakt kippenvlees. Als je je kat voedt met kant-en-klaar voedsel, kies dan op dit moment caloriearm blikvoer. Bovendien moet al het voedsel sterk ruiken om een ​​kat te laten eten, omdat hij door de ziekte van de kat gedeeltelijk het reukvermogen kan verliezen.

Het gevolg van rhinotracheïtis bij katten is de drager van het herpesvirus, dat wordt gekenmerkt door verborgen perioden en perioden waarin het dier het virus uitscheidt, meestal na stress. Meer dan 80% van de katten die zijn hersteld van rhinotracheitis, blijven virusdragers. Tijdens de lactatie ervaart de kat stress en begint het herpesvirus asymptomatisch te isoleren, waardoor de kittens worden geïnfecteerd, die op hun beurt verborgen dragers worden. Daarom is er altijd de mogelijkheid dat de kat, qua uiterlijk en gezond, in zijn lichaam een ​​virus van rhinotracheitis draagt.

Preventie van rhinotracheïtis bij katten

Het belangrijkste bij de preventie van rhinotracheitis is de vaccinatie van katten. Als de kat nog steeds ziek is, moet je hem isoleren van andere dieren, de kamer waar hij werd gehouden desinfecteren en alle kattenaccessoires met een oplossing van chlooramine.