Intra-uteriene synechiae

Synechia is een aangeboren of verworven fusie van een aantal gelokaliseerde organen of hun oppervlakken met elkaar. Intra-uteriene synechiae zijn de vorming van verklevingen in de baarmoederholte.

Meestal ontwikkelt de synechia zich na een operatie in de baarmoederholte, bijvoorbeeld na een abortus, poliepen van het baarmoederslijmvlies en andere gynaecologische operaties. Synechia kan ook het gevolg zijn van intra-uterine-anticonceptie. Synechia in de baarmoederholte kan zich ook ontwikkelen als gevolg van infecties en ontstekingsprocessen.

Symptomen van intra-uteriene synechia

Vaak weet een vrouw niet van de fusie in de baarmoeder. De tekenen van deze aandoening lijken erg op die van andere vrouwen. Spikes worden gevonden in hysterosalpingografie, hysteroscopie, soms echografie. Symptomen van de vorming van synechia kunnen als volgt zijn:

Zwangerschap met intra-uteriene synechiae is praktisch onmogelijk, omdat het moeilijk is om het foetale ei aan de baarmoederholte te hechten. Om dezelfde reden is IVF-chirurgie vaak niet effectief. Daarom, als er alarmerende tekenen zijn van de ontwikkeling van de ziekte, moet een vrouw een arts raadplegen voor een juiste diagnose van de ziekte en een passende behandeling krijgen.

Behandeling van intra-uteriene synechia

Er zijn 3 graden van ontwikkeling van uteriene synechia:

  1. I graden - gekenmerkt door de aanwezigheid van dunne verklevingen, de eileiders zijn vrij en minder dan ¼ van de baarmoederholte is geligeerd.
  2. II graad - wanden zonder hechting, 1/4 - ¾ van baarmoederholte zijn gesmolten, eileiders zijn begaanbaar.
  3. III graad - meer dan ¾ van de baarmoeder is gesmolten, pieken worden waargenomen in de eileiders.

Behandeling van uteriene synechia is alleen operatief mogelijk. De aard van de operatie hangt af van de mate van ontwikkeling van de ziekte. Scheiding van synechia wordt uitgevoerd onder toezicht van echografie.