Zwangerschap, de grens overgestoken na 12 weken, heeft een extreem grote kans om net op tijd te eindigen met de geboorte van een gezonde baby. Helaas is er vanuit elke regel een uitzondering en soms komt de bevroren zwangerschap in het tweede trimester.
Zwanger zwangerschap tweede trimester: oorzaken
Meestal wordt een frozen pregnancy gediagnosticeerd aan het begin van het trimester, tot 18 weken, en wordt geassocieerd met genetische oorzaken - de foetus kan om een of andere reden niet verder ontwikkelen. Zo'n zwangerschap is vanaf het allereerste begin gedoemd. Een merkbaar minder stagnerende zwangerschap in het tweede trimester kan veroorzaakt worden door externe oorzaken, bijvoorbeeld door infectie. Influenzavirus, verergering van seksuele infectie, andere ernstige gezondheidsproblemen van een zwangere vrouw kunnen in sommige gevallen de dood van de foetus veroorzaken. Het is merkbaar minder vaak dat de stagnerende zwangerschap op 25e week of op een andere termijn in het tweede trimester kan worden veroorzaakt door hormonale stoornissen, immers na 12 weken voor de ontwikkeling van een foetus de placenta die in staat is om een noodzakelijk niveau van hormonen te ontwikkelen. In ieder geval is het alleen de arts die de oorzaak van het overlijden van een zwangere vrouw volledig kan vaststellen na een uitgebreide analyse. Soms blijft de reden onduidelijk.
Tweede trimester van de zwangerschap: tekenen van een stijve zwangerschap
Onder de tekenen van een stagnerende zwangerschap, die opgemerkt kan worden door een vrouw in het tweede trimester, is de afwezigheid van foetale verstoringen. Vrouwen, vanaf 18-20 weken, en met herhaalde geboorten en eerder, kunnen al bewegingen van de foetus voelen en als ze een dag of langer stoppen, dan is dit een gelegenheid om een arts te raadplegen. De verloskundige kan opmerken
Foetale zwangerschap in het 2e trimester is uiterst zeldzaam en kan worden veroorzaakt door een ernstige ziekte van de moeder of door genetische afwijkingen van de foetus, of door trauma's en andere oorzaken. Gelukkig gebeurt dit zeer zelden, en als een vrouw haar gezondheid bewaakt, op tijd de nodige onderzoeken uitvoert en regelmatig een arts bezoekt, neemt het risico van een dergelijke zwangerschapsafbreking nog meer af.