Mononucleosis bij kinderen - behandeling

Onder de ziekten zijn er die zichzelf passeren, meestal asymptomatisch. Een van hen is een mononucleosis, die op de leeftijd van 5, 50% van de kinderen ziek zijn, maar meestal lijden ze aan adolescenten.

In het artikel leer je hoe je mononucleosis bij kinderen kunt identificeren en behandelen.

Infectieuze mononucleosis (VEB-infectie) is een acute virale ziekte die wordt overgedragen door druppeltjes in de lucht, meestal met speeksel via kussen, algemene gerechten, beddengoed. Hiermee worden lymfoïde weefsels selectief beïnvloed, dat zijn adenoïden, lever, milt, lymfeklieren en amandelen.

In 80% van de gevallen is de ziekte asymptomatisch of in een gewiste vorm. Maar de symptomen van deze ziekte kunnen zijn:

Opgemerkt moet worden dat bij een correct gediagnosticeerde diagnose complicaties kunnen worden vermeden. Het wordt vaak verward met een zere keel, maar ouders moeten onthouden dat als de keel pijn doet en de neus benauwd is, dit hoogstwaarschijnlijk een mononucleosis is.

Hoe kan ik mononucleosis bij een kind genezen?

Voor vandaag zijn er geen specifieke manieren om het te behandelen. Het passeert zelf, en 2-3 weken na het begin van de symptomen, herstellen alle zieke. Behandeling van infectieuze mononucleosis bij kinderen is symptomatisch, om het verloop van de ziekte te vergemakkelijken en de ontwikkeling van complicaties te voorkomen:

Het is belangrijk bij de behandeling van mononucleosis bij kinderen om geen antibiotica zoals ampicilline en amoxicilline of hun geneesmiddelen te gebruiken bevatten. In 85% van de gevallen wanneer u ze krijgt, zal uw kind uitslag krijgen over het hele lichaam (exantheem).

Bij de behandeling van mononucleosis bij kinderen en nadat het noodzakelijk is om een ​​dieet te volgen: voedsel moet in evenwicht worden gebracht, vaak en in kleine porties in de vorm van licht voedsel.

Als een kind de diagnose van een ziekte heeft, wordt quarantaine in kleuterscholen en scholen niet geïntroduceerd. Het is erg belangrijk bij de behandeling van mononucleosis om het kind te beschermen tegen communicatie met andere kinderen, omdat de ziekte de immuniteit vermindert, waardoor de kans op het oplopen van andere infecties toeneemt.