Ga je naar de Drie-eenheid op het kerkhof?

De Drie-eenheid is een grote christelijke feestdag, de tweede na Pasen. Veel volksgebruiken en overtuigingen worden geassocieerd met deze dag, die zijn wortels in de oudheid. Velen weten niet hoe ze de Drie-eenheid moeten vieren en gaan die dag naar de begraafplaats. Laten we proberen dit probleem onder de aandacht te brengen.

Geschiedenis van het uiterlijk van de vakantie

Men gelooft dat het op deze dag was dat de kerk van Christus werd geboren, want de apostelen, die bang waren en gedwongen om zich voortdurend te verbergen, waren vervuld van het geloof en de moed die hun door de Heilige Geest waren geschonken. En het gebeurde op de 50e dag na de opstanding van Christus, toen de apostelen samen met de Maagd Maria bijeenkwamen om eer te bewijzen aan de nagedachtenis van de Zoon van God. Op dat moment, zoals beschreven in het Evangelie volgens Lucas, daalde de Heilige Geest in hen neer in de vorm van tongen van vuur die verschenen in een donderende hemel. Officieel begon de Pinksterdag, zoals deze vakantie ook wordt genoemd, te worden gevierd vanaf het jaar 381, toen de doctrine van de drie hypostases van God werd gevestigd in de kerk van Constantinopel: Vader, Zoon en Heilige Geest.

Vandaag, op deze dag, verheugen alle orthodoxe gelovigen zich en hebben ze plezier. Tempels versieren de grote trossen vers groen - lyubistok, maagdenpalm, ayr, tijm, evenals takken van berk, kalk, lijsterbes, spar en anderen. Mensen brengen hun boeketten naar de tempels en na de wijding leggen ze ze in het huis op de meest eervolle plaats, en al worden de gedroogde weggehaald voor het beeld en opgeslagen tot de volgende Drie-eenheid, om zichzelf en hun geliefden te behandelen. De connectie in het gebruik van grassen en takken ligt in het opleggen van deze christelijke feestdag op de meer oude - Semik-dag, toen de wildgroeiende zomergreens gerespecteerd werden. Dit gebruik is van voor de christelijke oorsprong, maar de afgelopen eeuwen heeft het zich stevig verenigd in de geest van de mensen met geloof in de Verlosser.

Moet ik naar het kerkhof op de Drie-eenheid gaan?

Deze kwestie maakt velen zorgen, omdat het op de ouderlijke zaterdag van de Heilige Drievuldigheid is dat het gebruikelijk is om de overledenen te herdenken, kaarsen voor rust te zetten en te bidden voor hun dierbaren. Het is op deze dag dat de kerk het mogelijk maakt om zelfmoorden te herdenken, en in feite is het katholieke begrafenisgebed een enorme hulp voor hen. Maar we moeten begrijpen dat het een kwestie van de sabbat is, de dag voorafgaand aan de Drie-eenheid. Degenen die zich afvragen of het mogelijk is om naar de begraafplaats in de Drie-eenheid te gaan, het is de moeite waard om op te merken dat op zondag, wanneer de Pinksterdag wordt gevierd, dit niet moet gebeuren, maar op zaterdag is het niet alleen mogelijk maar ook noodzakelijk.

Dit is een goed moment om het graf te repareren, het hek te schilderen, het gras te maaien en de bloemen water te geven. Degenen die vragen wat er op de begraafplaats bij de Drie-eenheid wordt gedragen, kun je antwoorden dat het gebruikelijk is om bloemen te dragen, zowel levend als kunstmatig, maar het is niet aan te raden om voedsel mee te nemen, en ze ook achter te laten op de graven. Het verbod geldt niet alleen voor gierst voor vogels. Een nog verschrikkelijkere zonde is het drinken van geesten op de begraafplaats. De kerk keurt dit niet goed.

Nu is het duidelijk of het mogelijk is om de begraafplaats in de Drie-eenheid te reinigen en wanneer precies moet worden gedaan. Maar als het om een ​​of andere reden op zaterdag niet mogelijk was om de begraafplaats te bezoeken en de ziel zo graag met de overleden familieleden afrekent, zal er niets vreselijks gebeuren als iemand naar de Drie-eenheid komt om naar de begraafplaats te gaan, maar het is beter om werk te weigeren om het graf te verbeteren.

Hoe te vieren?

De centrale plaats tijdens feestelijke festiviteiten is versierd met berken. De hoogste en verspreidende boom is versierd met bloemen en linten en draagt ​​soms zelfs een geborduurd vrouwenhemd. Ze dansen rond de dansen, zingen liedjes, drinken, maar met mate eten ze allerlei soorten voedsel, evenals gebakken eieren als een symbool van het levengevende principe van de natuur. Meisjes weven kransen en lieten ze de rivier of vijver in, gissen naar de verloofde. Jonge kerels houden zich voor de gek en kijken uit voor het kustriet van zeemeerminnen. Vaak worden ze gebruikt voor het raden van meisjes en worden er relaties gelegd en worden er paren gemaakt.